ماشین 206 مشکی با داد: خانوم ببخشید به سوال داشتم

من در حال پایین دادن شیشه: بله؟ 

ماشین 206: خانوم ببخشید کلبه ی عشقتون جا واسه یه مستاجر داره؟ 

من در حالت قیافه ای اخم بسیار وحشتناک: نه، پُره

من در حال پیچیدن جلوش، ویراژ دادن بین ماشینا، لایی کشیدن بی اعصاب 

206: این همه تو ترافیک بودی اینطوری اعصابت خورد نشد، یه جمله ی من چی بود مگه اینطوری می کنی؟!

من در حال نگاه نکردن 

206 در حال محو شدن از صحنه 


شاید اگه هر چیز دیگه ای میگفت، انقدر عصبانی نمی شدم. دلمم نمیخواد پاچه ی مردمو بگیرم. دوست دارم تو این مواقع یه جواب خنده دار بدم که حداقل گند نخوره توی حال طرف مقابل. دست خودم نیست! همش میگم ای کاش نذاریم روابط انسانی محدود بشه به ظواهر، به مادیات. ای کاش ارزش همه چیز رو پایین نیاریم. ای کاش با خرج غلط احساسات ارزششو پایین نیاریم. ای کاش ارزش مردم رو با قضاوت کردن اونها از روی ظاهرشون پایین نیاریم. ای کاش نذاریم شخصیت از جامعه ی ما بره، که حتی نتونی توی مترو از دیدن یه صحنه ی جالب یه لبخند بزنی، چون بعدش 20 نفر بهت چشمک می زنن. ای کاش نذاریم اعتماد از بین بره بینمون، که حتی نتونیم کنار هم رانندگی کنیم، کنار هم راه بریم، کنار هم زندگی کنیم. ای کاش کاری نکنیم که بدبینی بشه نیازی برای بقا. 

ای کاش نگذاریم...