فرقی نمی کنه که ما توی جامعه چه شخصیتی داشته باشیم، اینکه خودمون رو چطوری نشون بدیم به بقیه، اینکه بقیه در مورد ما چه فکری می کنن و چه حرفی می زنن. آخر شب، وقتی از تمام ظواهر بیرون اومدیم، این ما هستیم که با افکارمون توی تختمون دراز کشیدیم، و این خودِ واقعی ماست که برای خودمون غیر قابل انکاره...
همیشه ماشینتان را تمیز نگهدارید که اگر وسط یک ظهر گرم تابستان دو کودک بستنی قیفی می خوردند، بی دغدغه لم بدهند روی کاپوت ماشینتان و شما هم لذت ببرید.
پ.ن: صحنه هایی که قبل از مرگ باید دید :دی
ماشین 206 مشکی با داد: خانوم ببخشید به سوال داشتم
من در حال پایین دادن شیشه: بله؟
ماشین 206: خانوم ببخشید کلبه ی عشقتون جا واسه یه مستاجر داره؟
من در حالت قیافه ای اخم بسیار وحشتناک: نه، پُره
من در حال پیچیدن جلوش، ویراژ دادن بین ماشینا، لایی کشیدن بی اعصاب
206: این همه تو ترافیک بودی اینطوری اعصابت خورد نشد، یه جمله ی من چی بود مگه اینطوری می کنی؟!
من در حال نگاه نکردن
206 در حال محو شدن از صحنه
شاید اگه هر چیز دیگه ای میگفت، انقدر عصبانی نمی شدم. دلمم نمیخواد پاچه ی مردمو بگیرم. دوست دارم تو این مواقع یه جواب خنده دار بدم که حداقل گند نخوره توی حال طرف مقابل. دست خودم نیست! همش میگم ای کاش نذاریم روابط انسانی محدود بشه به ظواهر، به مادیات. ای کاش ارزش همه چیز رو پایین نیاریم. ای کاش با خرج غلط احساسات ارزششو پایین نیاریم. ای کاش ارزش مردم رو با قضاوت کردن اونها از روی ظاهرشون پایین نیاریم. ای کاش نذاریم شخصیت از جامعه ی ما بره، که حتی نتونی توی مترو از دیدن یه صحنه ی جالب یه لبخند بزنی، چون بعدش 20 نفر بهت چشمک می زنن. ای کاش نذاریم اعتماد از بین بره بینمون، که حتی نتونیم کنار هم رانندگی کنیم، کنار هم راه بریم، کنار هم زندگی کنیم. ای کاش کاری نکنیم که بدبینی بشه نیازی برای بقا.
ای کاش نگذاریم...
بخرید دیگه! ای بابا! این همه گفتم، یدونه نخریدید! بخرید دیگه! دست بکنید تو جیبتون بخرید! بخرید، این قدر حرف مفت نزنید! بچه بودید بهتر بود اصن! الان بزرگ شدید چکار کردید!؟ هیچ خاصیتی ندارید! یه بسته بادکنک 2 تومنی هم نمیتونید بخرید! بادکنک بسته ای 2 تومن، میوفته دونه ای 200 تومن. بابا ما هم کرایه خونه باید بدیم دیگه، با باد هوا نیست که...
پیرمرد اعصاب نداشت. خسته بود. میفهمید؟! خسته!