برای س.ع
چشمانش، چشمان مشکی درخشانش، با آن قوس منحصر به فرد... تلالوئی که رنگ و بوی زندگی می دهد و امید...
زندگی ما فقط مختص خودمان نیست
از رحم مادر تا دل خاک وابسته به دیگران هستیم
در گذشته و حال و با هر گناه و نیکی،
آینده مان از نو متولد می شود
پیامد های زندگی یک فرد در ابدیت تکرار می شود ...
Sonmi, Cloud Atlas-2012
از یه چیزه زندگی الانم کاملا مطمئنم! اونم اینه اگه الان پا پس بکشم همه چیز زندگیمو از دست میدم، چیزایی که براشون تلاش کردم، چیزایی که آرزوشونو داشتم، چیزایی که براشون برنامه ریزی کردم. اون وقت من میشم مثل خیلی آدمایی که منتظرن تا لحظه ی مرگشون برسه و عمر کسالت بارشون تموم بشه.
مثل حالت گذار میمونه، یه لحظست، اما کل پیشرفت واکنش به اتفاقایی که تو همین یه لحظه میوفته بستگی داره.
نمیخوام پا پس بکشم.
در زندگی ما آدم ها، هیچکس جای دیگری را نمی گیرد. هر کس که می آید و می رود، انگار حفره ای است بر روی لوح زندگیمان، بعضی حفره ها عمیقند، و برخی دیگر انقدر سطحی که غباری روی آنها را می پوشاند و مخفیشان می کند، بعضی حفره ها سفید اند و بعضی دیگر هم به سیاهی می زنند...
دوستان ... دلم تنگ نمی شود! دلم تنگ نمی شود برای جو آن روز ها! دلم تنگ نمی شود برای آن رغابت های غیر دوستانه، برای آن مخفی کاری ها، برای زخم زبان ها و نیش و کنایه ها، برای تمام آن حرف های خاله زنکی و آن پز های تو خالی! دلم تنگ نمی شود برای حرف هایی که پشت سرم می زدید و برای آن نقاب های روی چهره تان!
راستش را بخواهید... دلم برایتان تن نمـــــــی شــــــــود.
گاهی یک صدف کوچک به گل نشسته در ساحل دریا، رازدان دل دریاست...