داشتم فکر می کردم، این روز ها توی دنیا همه چیز چقدر یکبار مصرف شده! زمان های قدیم دستمال ها را دوباره می شستند، لباس ها را وصله پینه می کردند، کتاب ها را دست به دست می چرخاندند، پیام ها را روی دیوار ها می زدند، خودنویس ها را دوباره پر جوهر می کردند و ...
امروزه همه چیز با سرعت نور ارزش خودش را از دست می دهد. لوازم یکبار مصرف شده اند، حجم عظیم برگه های تبلیغاتی که تولید و دور ریخته می شوند رو به افزایش است، لباس ها با کوچک ترین پارگی راهی سطل زباله می شوند و ... اصلا "یکبار مصرف" شده یک شاخه برای خودش! لیوان یکبار مصرف، بشقاب یکبار مصرف و ... هنوز نمی دانم چه چیزی باعث شده که ما آدم ها این همه به چیز های یکبار مصرف علاقه مند شویم. یعنی نمی دانم این چه نوعی از راحت طلبی است که باعث می شود هزار و یک وسیله را با زحمت زیاد بسیازیم و بعد از یک بار، مصرف کردن، راهی زباله دان (گاهی هم اقیانوس ها!!!!) کنیم و دودشان کنیم بروند بشوند گاز های گلخانه ای!
با این روند رو به رشد یکبار مصرف ها، اصلا بعید نیست، روزی، آدم ها هم یکبار مصرف بشوند!
